Braakhuizen veteranen A ploeg laat de vakbroeders van vv Geldrop een poepje ruiken

Vandaag stond voor de roodzwarte brigade van coach Theo de altijd beladen en bijzondere confrontatie tegen buurman vv Geldrop op het programma.

Er was op voorhand, zoals te doen gebruikelijk bij dit soort wedstrijden al heel wat commotie ontstaan.

De rekenmeesters van vv Geldrop hadden na lang beraad becijferd dat de beladen wedstrijd zou moeten plaatsvinden om 16.15 uur, hetgeen betekent dat de voorbereiding van de roodzwarte brigade van coach Theo al rond 16.00 zou moeten beginnen, ruim van tevoren dus.

Het bleek een grove misvatting en de les die coach Theo en zijn manschappen hieruit konden trekken mag duidelijk zijn: vooral niet blind varen op de rekenvaardigheid en het intelligentieniveau van buurman vv Geldrop.

Echter zal buurman vv Geldrop ook zonder enige gene geprobeerd hebben de roodzwarte atleten uit hun evenwicht te brengen en zo hun voorbereiding te verstoren.

Deze poging was uiteraard tot mislukken gedoemd want er is heel wat meer voor nodig om de volgevreten roodzwarte vedetten aan het wankelen te brengen.

Zo rond 16.10 ontvouwde meesterbrein en assistent scheidsrechter Theo, die er de komende tijd alleen voor staat omdat assistent meesterbrein Gerrit andere bezigheden heeft, zijn weloverwogen strijdplan.

Er waren basisplekken ingeruimd voor:

Gerard, Wim, Edwin, Patrick, big John, Bert Florent, Jos, poepfitte Frank, bierkenner Twan, en Pierre, terwijl Richard en Berthelt veroordeeld waren tot de reservebank en controller Kees zich niet eens hoefde om te kleden.

Het is altijd weer een feest om deze fase van de voorbereiding te mogen bij wonen, niemand maar dan ook echt niemand neemt de opstelling ook maar enigszins serieus, ondanks de niet geringe verbale kwaliteiten van hoofdcoach Theo.

Omdat de rekenmeesters van vv Geldrop zich een beetje verrekend hadden vwb de aanvangstijd van de wedstrijd werd er in eerste instantie uitgeweken naar Braakhuizen, echter bleek ook daar om 16.15 uur geen veld vrij en dus werd er teruggewandeld naar Geldrop alwaar nog een half uur gewacht moest worden voordat de wedstrijd kon beginnen.

Langzaam maar zeker gingen de roodzwarte atleten beseffen dat dit natuurlijk onderdeel uitmaakte van de koude oorlog die vv Geldrop voerde teneinde de gevierde koploper van de competitie te vloeren.

De roodzwarte veteranen A ploeg voert immers de ranglijst aan met voor zich sprekende cijfers:

12 wedstrijden gespeeld, 7 punten vergaard te weten 2 keer winst en 1 keer een gelijkspel en 9 verliespartijen, inderdaad een vechtmachine om rekening mee te houden.

Toen de wedstrijd zo rond 16.50 uur eindelijk begon leek alle ellende vooraf zich te keren tegen de thuisspelende groen witten, Braakhuizen was scherp als een mes en schoot uit de startblokken.

In die beginfase was pittbull Pierre een ware plaag voor de groenwitte verdediging met als hoogtepunt de openingstreffer in de 6e minuut op aangeven van Bert en realiseerde hij het door iedereen voor onmogelijk geachte, namelijk in 3 opeenvolgende wedstrijden scoren .

Een ware mijlpaal in zijn kleurrijke voetballoopbaan, echter vond de arbitrage het nodig de feestvreugde de grond in te boren door deze memorabele treffer wegens buitenspel af te keuren, uiteraard onterecht.

De roodzwarte atleten zijn als gezegd niet zo makkelijk aan het wankelen te brengen en bleven de wedstrijd bepalen en leken een paar minuten later toch op voorsprong te komen via bierkenner Twan, helaas trof hij de paal en kwam vv Geldrop opnieuw goed weg en langzaam maar zeker leken de groen witten zich te realiseren dat het misschien toch niet zo handig was geweest om de roodzwarte vechtmachine uit te dagen.

Je zag bij de groenwitte formatie de twijfel, wat nu? Hoe krijg je zo’n geoliede door de wol geverfde ploeg aan het twijfelen?, het antwoord volgde snel en had zijn weerslag op de roodzwarte ploeg van coach Theo.

Kilometervreter Florent werd al in de beginfase genadeloos aangepakt en moest na een kwartiertje geblesseerd het veld verlaten, hetgeen de roodzwarten uit het evenwicht bracht, hij werd vervangen door marathonloper Richard.

Kort hierna kwam vv Geldrop middels een forse maar houdbare knal op 1-0 voorsprong, kort voor rust werd de voorsprong verdubbeld, wederom door een forse maar houdbare pegel, ruststand 2-0.

In de rust moest hoofdcoach Theo al zijn niet geringe verbale kwaliteiten inzetten om de roodzwarten enigszins tot bedaren te brengen, er was hen immers zoveel onrecht aangedaan.

Uiteindelijk zegevierde het gezond verstand, ondanks het geringe intelligentie niveau en waren de manschappen klaar om gas te geven in de 2e helft, met Berthelt in de ploeg voor pittbull Pierre.

Echter werd het kort na rust eerst nog 3-0 door toedoen van Bert, die eigen doelman Gerard verschalkte middels een fraai eigen doelpunt en in de 44e minuut werd het zelfs 4-0 middels een fors maar houdbaar afstandschot.

De maat was vol met name voor Wim, hij was het dan ook die alles en iedereen bij de neus nam en scoorde met een onnavolgbare voorzet die iedereen te machtig was en vlak voor tijd liet ook bierkenner Twan de tegenstander zijn van tevoren aangekondigde poepje ruiken, jammer was wel dat dat poepje behoorlijk wat aan kracht had ingeleverd.

En dus lag de 4-2 eindstand vast en was de boodschap die de roodzwarten achterlieten duidelijk, er valt niet te spotten met deze volgevreten, doorgewinterde, geoliede, niet al te slimme en bijzonder lelijke vechtmachine.

Rest mij af te sluiten met:

Als u volgende week niets omhanden heeft, wel in bent voor een middagje ongecompliceerd tobamusement en thuis gemist kunt worden kom dan ff kijken in Best waar de roodzwarte brigade van coach Theo de degens kruist met Wilhelmina boys, u bent gewaarschuwd.