2 trotse kneiters van de A ploeg, hoewel Jos de indruk wekt niet echt blij te zijn met zijn duimpje

Veteranen A ploeg herstelt de pikorde.

Er waren de laatste maanden wat twijfels gerezen omtrent de positie van de A ploeg, immers al jaren de onbetwiste blikvanger, het uithangbord voor alles wat veteranen voetbal zo uniek maakt, er leken wat scheurtjes te ontstaan in het imposante veteranen A bolwerk.

Zo waren er vandaag voorafgaande aan de clash met de B ploeg ook wat twijfels, echter hadden de lelijke mannen van coach Theo en adjudant Gerrit vorige week tegen RPC geïmponeerd en dus waren de eerste tekenen van herstel zichtbaar.

Dit zijn momenten waarop de onbetwiste coachkwaliteiten van beide zwaargewichten volledig tot hun recht komen, zo ook vandaag.

Immers was het vandaag de wedstrijd van het jaar voor beide ploegen, overigens zou je het niet zeggen als je voor de wedstrijd naar beide ploegen keek, qua gewicht en intelligentie doen beide ploegen niet voor elkaar onder, bovendien houdt het qua uiterlijk ook niet echt over, mogelijk vraagt u zich nu af was er dan geen enkel verschil tussen de A en B ploeg?, ja zeker wel;

Daar waar hoofdcoach Jan alle moeite moest doen om 11 spelers bij elkaar te krijgen, daar kon hoofdcoach Theo beschikken over maar liefst 16 tot op het bot gemotiveerde atleten.

Achteraf begrijpelijk want het is geen pretje om de A ploeg in deze vorm te treffen, zo leert navraag bij RPC en dus hadden diverse spelers van de B ploeg afgezegd om uiteenlopende redenen.

Tot kort voor de wedstrijd hadden de B atleten er toch vertrouwen in, immers de laatste confrontatie tussen de 2 lelijkste ploegen in Geldrop en ver daarbuiten eindigde enigszins verrassend in een 3-3 remise.

Deze hoop werd echter kort na het beginsignaal van scheids Cor direct de grond ingeboord, wat volgde was met het blote oog nauwelijks te volgen, mede ingegeven door de enigszins verrassende opstelling van hoofdcoach Theo en adjudant Gerrit.

Gifkikker Patrick was centraal op het middenveld geposteerd, dreh und angelpunkt Kees nam zijn plek centraal achterin over en het doel werd verdedigd door zwaarste pion Wim, die er dankzij zijn corrigerende kleding opvallend atletisch uitzag, bovendien had tobkok Jos de opdracht gekregen om voorin oorlog te maken, iets wat hem op het lijf is geschreven.

Daarnaast durfde coach Theo het aan om Edwin,good old Peer,Ronnie Bals,voormalig sprintkanonnen Twannie en Frank op de bank te zetten.

Het pakte allemaal prima uit, net als vorige week was het genieten, toevallig het thema van vandaag.

De 8 aanwezige toeschouwers, de inhoud van de dugout (vol bij de A ploeg, haast leeg bij de B ploeg) zagen de A ploeg wederom swingen, al in de 3^e minuut moest doelman Hans ingrijpen om snotneus Richard van scoren af te houden.

Een paar minuten later was ook hij kansloos toen de bal via gifkikker Patrick,  hiermee de coach belonend voor zijn gedurfde keuze en stylist Berthelt bij snotneus Richard terecht kwam hetgeen de 1-0 voorsprong betekende voor de A ploeg.

De lelijke mannen van coach Theo en adjudant Gerrit stegen met regelmaat boven zichzelf uit en degradeerden de B ploeg tot beginnelingen, hadden gedurende het grootste deel van de 1^e helft 90% balbezit, bovendien werd het hoofdveld gespaard, er werd slechts een helft van de grasmat gebruikt, inderdaad die helft waarop de B ploeg werd gedwongen zich terug te trekken voor het doel van doelman Hans die voor de gelegenheid verbaal bijna stilviel.

Wederom een paar minuten later stond gifkikker Patrick aan het einde van een vloeiende combinatie oog in oog met doelman Hans en da is best schrikken getuige het feit dat hij niet wist te scoren.

In de 22^e minuut werd het spelbeeld volledig op zijn kop gezet, toen Walter Lindenberg gestuntel in de defensie van de A ploeg afstrafte en de 1-1 liet aantekenen.

Stand in doelman Wim speelde hierbij een hoofdrol sociaal als ie is stak hij de B ploeg een handje toe, hetgeen hem in de dugout op forse kritiek kwam te staan met name van vaste doelman Gerard, 2^e doelman Pierre Lamprou en 3^e doelman Ronnie Bals.

Na een paar minuten van bezinning kon eigenlijk iedereen wel begrip opbrengen voor de ludieke actie van doelman Wim in samenwerking met dreh und angelpunkt Kees, ruststand derhalve 1-1.

In de rust ging hoofdcoach Theo zoals te doen gebruikelijk weer onlogisch te keer met betrekking tot de wissels, hij wisselde Bert,Berthelt,Ferdi en Jos, voor hen kwamen in de ploeg:Edwin, hij wordt langzaam een volwaardige A atleet, good old Peer, hem maak je niks meer wijs, Ronnie Bals, hij moet familie zijn van de oud ajax doelman en voormalig sprintkanon en tegenwoordig poepfitte Frank.

Daarnaast kon hoofdcoach Theo zich veroorloven om voormalig sprintkanon en tegenwoordig verre van fitte Twannie op de bank te houden en alleen in te zetten indien nodig.

Mocht de B ploeg op basis van de 1^e helft nog enige hoop koesteren op een goed resultaat dan werd deze hoop kort na het beginsignaal opnieuw de grond ingeboord.

Het was genieten, een mooi voorbeeld hiervan was rechtsback Jos Smeulders, hij hield speedy Koppen uit de wedstrijd.

Ook dit had hoofdcoach Theo goed gezien, ondanks het feit dat speedy Koppen regelmatig door de geluids barriere ging bleef Jos hem onverstoorbaar de baas, zat overal net tussen, je wordt knettergek van hem.

Ook de gedurfde keuze van coach Theo om gifkikker Patrick centraal op het middenveld te posteren pakte onverwacht goed uit, hij ontregelde het spel van de B ploeg, als daar al sprake van was, en had ook nog een positieve bijdrage aan het oogstrelende spel van A ploeg.

Dat is des te bewonderenswaardiger als je beseft dat gifkikker Patrick totaal niet weet wat hij op het middenveld moet doen.

Kort na rust deed hij opnieuw van zich spreken, hij zette aan voor een rush en kon slechts gestuit worden via een overtreding en daar deze schwalbe binnen de beruchte lijnen plaats vond kon scheids Cor niets anders doen dan een penalty toekennen, tot grote ontevredenheid van de B ploeg.

Een klusje voor voormalig tobscoorder Twan zo leek het, hij kon het echter niet over zijn hart verkrijgen zoveel onrecht om te zetten in een doelpunt en schoot zodanig in dat doelman Hans via een katachtige reflex  de inzet kon keren en zo bleef het 1-1.

Doelman Hans tot aan dat moment enigszins bedeesd, zich terdege beseffend dat de B ploeg ondergesneeuwd werd moest toch effe zijn hart luchten, hij deed dat op de voor kenmerkende wijze en moest door voorzitter Toon tot bedaren worden gebracht.

Hier dan toch een puntje van kritiek op het zo succesvolle coachduo van de A ploeg, dit zelfde geintje flikte voormalig tobscoorder Twan uit bij Brabantia na een onvervalste schwalbe van Pierre Lamprou, het is maar dat je het ff weet.

Toch kon een overwinning van de superieure A ploeg niet uitblijven, in de 50^e minuut zette voormalig sprintkanon en tegenwoordig poepfitte Frank snotneus Richard met een prima bal vrij voor doelman Hans en dat betekende de 2-1 voorsprong.

De wedstrijd was beslist, de B ploeg kon vandaag niet beter en zo kon de A ploeg zich veroorloven tot het vermaken van de toeschouwers.

Zo was er de sliding van poepfitte en voormalig sprintkanon Frank waarbij iedereen langs de kant toch even de adem inhield, zou hij weer gewoon opstaan, gelukkig kon hij verder.

Er was een sprint te zien van voormalig sprintkanon Twannie, hij was in de ploeg gekomen voor voormalig tobscoorder Twan. van maar liefst 30 meter, waarbij hij met gevaar voor eigen leven de bal noch net kon afspelen, het leverde geen doelpunt op.

Hierna was het tankje van Twannie wel leeg, zoals bij veel van zijn ploeggenoten.

Toen scheids Cor het na 70 minuten voor gezien hield was de overwinning van de A ploeg een feit en mogen de atleten van de A ploeg een historische overwinning bijschrijven, een overwinning die de annalen zal ingaan als bijzonder terecht ondanks het feit dat het slechts 2-1 werd, toch ook mede te danken aan het feit dat doelman Hans van de B ploeg in een prima vorm stak en het vizier bij de voorwaartsen van de A ploeg niet altijd op scherp stond.

Na een wedstrijd van de A ploeg volgt er altijd het moment van bezinning en worden er diverse serieuze zaken afgehandeld. Allereerst was er de uitreiking van het duimpje , een aanmoedigingsprijs die deze keer een prooi was voor Jos Smeulders die met gemak  speedy Koppen aan banden legde.

Voormalig tobscoorder Twan won vandaag de Bert Dekker trofee, ondanks zijn gemiste penalty, hij werd beloond zoals coach Theo het verwoordde voor het betere trek en sleurwerk.

Vandaag werd zoals te doen gebruikelijk ook een speler van de A ploeg doorgelicht en geconfronteerd met zijn prestatie, deze twijfelachtige eer viel vandaag te beurt aan gifkikker Patrick, hier volgen zijn cijfers  :                           Gifkikker Patrick:                            75 kg                                                                                     

Positie:                                              midhalf

Balcontacten 1^e helft:                      18                    

Goed:                                                 14

Fout:                                                  4

Balcontacten 2 e helft:                    16

Goed:                                                 11                                                                                   

Fout:                                                  5

Slidings:                                            4

Beste Patrick prima cijfers, maar je bent er nog lang niet, je gewicht laat te wensen over              en jij bent niet het type voor een schwalbe dus met andere woorden vanaf volgende week gewoon weer achterin waar je je lekker kunt uitleven op het neersabelen van de tegenstander, want zeg nou zelf maar 4 slidings in een hele wedstrijd da kan echt niet.

Ik adviseer je dan ook neem deze tips ter harte dan kom ook jij er wel.

Alle onzin die ik kon bedenken is wel weer verteld, rest mij alleen nog af te sluiten met als u na het lezen van dit verslag nog niet begrijpt dat u echt een keer moet komen kijken dan weet ik het ook niet meer.

U bent gewaarschuwd

Gr Ed Pielage

2 trotse kneiters van de A ploeg, hoewel Jos de indruk wekt niet echt blij te zijn met zijn duimpje