1426006426_ELFTAL FOTO-001 5

Toekomst veteranen A ziet er ondanks nederlaag zonnig uit.

We schrijven 7 november 2015 als de manschappen van coaches Theo en Gerrit thuis aantreden tegen RKVVO uit Oers en na 70 minuten weer met een 2-4 nederlaag van het veld afstappen.
Als nauwgezet volger en fan van het veteranenvoetbal en dan met name van de lelijke A ploeg zult u ongetwijfeld denken niks bijzonders, alles in de lijn der verwachting toch?

Niets was minder waar deze gedenkwaardige middag, het bleek een alles behalve normale middag te zijn.
Om te beginnen konden beide zwaargewichten beschikken over een 16 dikkoppige selectie, het is wel eens anders geweest, dientengevolge moesten Patrick, Richard, Jos, Twan en Pierre plaats nemen op de bank.
Er waren nu eens geen afmeldingen vlak voor aanvang van het spektakel, of het moest de afwezigheid van dreh und angelpunkt Kees zijn, die zich naar verluidt thuis niet kon losmaken en dus verstek liet gaan.
Daarnaast stond het spektakel vandaag onder de bezielende leiding van gewaardeerd brigadelid Bert, die resoluut de touwtjes in handen nam en qua niveau collega’s Gerard, Pierre en Wim makkelijk bleek te kunnen bijbenen.
Dan naar de wedstrijd zelf, het begon zoals bijna elke wedstrijd van het elitekorps begint; de A ploeg heeft het meeste balbezit en lijkt de wedstrijd te controleren, krijgt dan vaak de neiging te denken dat het allemaal niet zo’n vaart zal lopen en krijgt dan bijna altijd het spreekwoordelijke deksel op de gevoelige neus.
Inderdaad, zo ook vandaag toen dit al in de 5e minuut gebeurde, even onoplettendheid achterin en daar maakte Oers gretig gebruik van en zette de roodzwarten op achterstand.
Ondanks deze domper bleven de roodzwarten rustig, schoten niet in de stress, zelfs niet toen Oers in de 16e minuut opnieuw scoorde,wederom zag de roodzwarte verdedigingslinie er niet goed uit en dan heb ik het niet over het uiterlijk.
Dat het een allesbehalve normale middag was bleek ook wel uit het feit het tot aan de rust gewoon 0-2 bleef, de manschappen van Theo en Gerard makkelijk op de been bleven en dus lag er een 2e helft in het verschiet met perspectief.
Bijkomstig opmerkelijk feit was de aanwezigheid van een echte fotograaf in de persoon van huisfotograaf Ronnie Brunswijk van Gerwen, die alle mogelijke moeite deed de verrichtingen van zijn collega’s vast te leggen, een lastige klus zoals hij zelf aangaf daar een en ander te snel ging voor zijn toch indrukwekkende uit de kluiten gewassen lens.
In de rust zoals te doen gebruikelijk wissels die nooit logisch zijn en meestal niks toevoegen, hoe anders bleek dit vanmiddag uit te pakken.
Voormalig tobscoorder Twan, Jos, Richard, Patrick in de bloei van zijn leven en Pierre maakten hun opwachting.
Op het eerste lelijke gezicht niks bijzonders, echter leek de roodzwarte brigade langzaam op stoom te komen en tikte bij vlagen het niveau aan dat beide coaches voor ogen hebben, er werd lustig op los gecombineerd en in de 37e minuut kregen de atleten van de A ploeg eindelijk hun beloning voor het bij vlagen oogstrelende spel.
Voormalig tobscoorder Twan, die al enige tijd droog stond, scoorde middels een flinke pegel voorzien van een mooie curve op aangeven van de nog steeds opmerkelijk fit ogende Frank.
Dat Oers in de 46e en 58e minuut uitliep naar 1-3 en 1-4 mocht de roodzwarte pret niet drukken, zeker niet toen in de 66e minuut opnieuw Twan de kroon op zijn werk zette, hij scoorde vanuit een onmogelijke hoek met een prima boogbal de 2-4 en legde hiermee de eindstand vast.
Als nauwgezet volger van de A ploeg kan ik na vandaag maar een conclusie trekken, er zit in deze lelijke domme ploeg zoveel potentie en na vandaag kreeg ik sterk de indruk dat je de A ploeg het best kun typeren als een vulkaan die na jaren van rust aan het borrelen is gegaan (iets wat de spelers trouwens al jaren doen in de 3e helft) en elk moment tot uitbarsting kan komen.
Om dit waarheidsgetrouwe verslag te vervolmaken nog 2 opmerkelijke feiten: laatkomer Pierre hield het na een minuut of 10 alweer voor gezien, gaf aan dat ie op tijd thuis moest zijn maar kon het uiteindelijk niet over zijn hart verkrijgen zijn maatjes in de steek te laten.
Een ander opmerkelijk feit was de aanwezigheid van de verbaal sterke Hanske, de vaste doelman van de B ploeg, hij koos ervoor een wedstrijd te bezoeken van de A ploeg en liet zijn eigen team het uitzoeken tegen de Valk, opnieuw een bewijs van de onweerstaanbare aantrekkingskracht van het elite korps. Voor alle duidelijkheid: de Bert Dekker trofee werd niet uitgereikt ondanks het feit dat Twan Schrurs tot bijzondere hoogte steeg middels zijn 2 doelpunten, hetgeen betekent dat de lat weer erg hoog ligt.
Alles is wel weer verteld, rest mij af te sluiten met: als u volgende week zaterdag niks omhanden hebt, u kunt een tientje lapgeld kunt missen, u kunt thuis gemist worden en niks met voetballen hebt dan bent u van harte uitgenodigd als de A ploeg uit bij Wodan speelt.
U bent gewaarschuwd!

Gr Ed Pielage