CONFRONTERENDE NEDERLAAG VOOR DE VETERANEN A PLOEG VAN BRAAKHUIZEN.

Het was door omstandigheden  een tijdje geleden dat ik aanwezig was bij een wedstrijd van de alom gevierde veteranen A ploeg van Braakhuizen om verslag te doen van de gang van zaken rondom en tijdens zo’n wedstrijd.

Ik zal proberen u een waarheidsgetrouw verslag voor te schotelen van de ontmoeting met Wilhelmina boys die gisteren, zaterdag 4 februari plaats vond.

De voorbereiding

Ondanks het feit dat coaches Theo en Gerrit bijna wekelijks alle zeilen moeten bijzetten om een representatief elftal op de been te brengen daar konden beide oefenmeesters deze keer beschikken over maar liefst 14 fitte naar succes hunkerende atleten.

Als je zoals ik een paar weken afwezig bent geweest en je komt dan het kleedlokaal in tijdens de omkleedsessie van de lelijke A ploeg dan val je van de ene verbazing in de andere.

Allereerst is er bijvoorbeeld het moment waarop sommige atleten van de A ploeg het nodig vinden om in het bijzijn van hun maatjes het teveel aan dikke lucht te laten ontsnappen op een niet mis te verstane manier, in verband met de privacy zal ik verder geen namen noemen maar ik kan mij niet aan de indruk ontrekken dat in sommige gevallen een medisch onderzoek wenselijk zou zijn.

Na deze eerste schermutselingen en het constante slap geouwehoer volgt dan de wedstrijdbespreking van coach Theo, en Theo zou Theo niet zijn als hij niet een aantal onzinnige termen en thema’s lanceert.

Zo refereerde hij vanmiddag aan de 3 seconden regel, Joost mag weten wat hij daarmee bedoelde en gaf ook gelijk het thema van vanmiddag aan namelijk kort op de bal.

Meestal richt zijn tactische uiteenzetting weinig schade aan omdat mocht er al iemand de moeite nemen om te luisteren als Theo zijn bespreking doet niemand ook maar iets begrijpt van hetgeen hij zegt.

Het moment waarop hij de opstelling bekend maakt is het moment waarop de meeste atleten toch even de oren spitsen want je moet natuurlijk wel weten voordat je aan de warming up begint of je tot de basiself behoort of niet.

Geert,Peerke,Kees,Patje,John,Paul,Edwin,Jos,Justin,Twan en Pierre behoorden tot de gelukkigen echter zijn er altijd atleten die alle mogelijke moeite doen om onder deze druk uit te komen getuige het feit dat laatbloeier Pierre te laat kwam en al voordat hij het kleedlokaal binnenkwam  riep dat hij het logisch zou vinden als hij op de bank moest beginnen, wat hij echter niet in de gaten had was dat hij collega Ronnie plotseling voor het blok zette.

Als gezegd Ronnie moest de plek van Pierre bemannen en schikte zich zonder morren in zijn rol, ondanks het feit dat tijdens de warming up bleek dat als hij wat harder liep laat staan een sprintje trok er van alles mee bewoog wat niet echt bijdroeg aan zijn lichamelijk welbehagen.

Wellicht een tip voor de leiding; misschien moeten we eens gaan denken aan strakke figuur corrigerende kleding.

De wedstrijd

Met  poepfitte Frankie, laatkomer Pierre  en nieuwkomer Ton(hij maakte zijn rentree na maandenlang blessureleed) op de bank zette scheidsrechter van dienst Bennie vd Perre de wedstrijd in gang.

Voordat de atleten van de lelijke A ploeg goed en wel in de gaten hadden dat de wedstrijd daadwerkelijk was begonnen lag de bal al in het mandje achter de verbouwereerde doelwachter Gerard.

Er was een splijtende steekbal en een prima voorzet voor nodig om de verdediging van de roodzwarten open te rijten en een ietwat koddige kopbal om de voorsprong van de tricolores op het scorebord te zetten.

En dus keken de lelijke atleten van de A ploeg al snel tegen een 0-1 achterstand aan.

Naarmate de wedstrijd vorderde bleken een aantal atleten wel degelijk het een en ander van de  tactische uiteenzetting van oefenmeester Theo te hebben opgepikt, met name de zogenaamde 3 seconden regel, welke overduidelijk werd toegepast.

Veel atleten van de A ploeg waren van mening dat de 3 seconden regel betekende dat ze hooguit 3 seconden aan de bal mochten zijn en het zal oefenmeester Theo ongetwijfeld met trots vervult hebben toen hij in de gaten kreeg dat de atleten van de A ploeg deze tactische verdieping tot in de perfectie uitvoerden.

Mede hierdoor bracht de lelijke A ploeg de ploeg uit Best in verlegenheid hetgeen leidde tot een gelijkopgaande eerste helft.

Enig minpuntje was wel dat het thema wat oefenmeester Theo had aangedragen namelijk kort op de bal totaal niet werd uitgevoerd omdat te vermoeiend zou zijn geweest.

En dus ging het elitekorps van coaches Theo en Gerrit rusten met de al in de eerste minuut opgelopen 0-1 achterstand, echter geen reden tot paniek gezien het vertoonde spel in deze eerste helft.

In de rust was oefenmeester Theo toch niet helemaal tevreden over het vertoonde spel en greep resoluut in, hij haalde Kees,Paul en Ronnie naar de kant en bracht Pierre,poepfitte Frankie en nieuwkomer Ton in de ploeg.

Kort na het beginsignaal van scheids Bennie diende zich het eerste onheil aan, sterkhouder en hardloper Edwin moest zich met een kuitblessure laten vervangen, voor hem kwam de opmerkelijk fitte Kees in de ploeg.

Direct na deze wissel wist Wilhelmina Boys te profiteren van chaos bij de roodzwarten en scoorde via een machtig maar houdbaar schot.

De ploeg uit Best deed dit drie minuten later nog maar eens dunnetjes over, wederom dus een machtig maar houdbaar schot en leek de wedstrijd voortijdig te beslissen.

Toen het in de 44e minuut ook nog 0-4 werd middels een machtig maar houdbaar schot leken de roodzwarten geknakt.

Het leek niet alleen zo , het was ook zo zeker toen het ook nog 0-5 werd n de 56e minuut.

Echter had niemand kunnen vermoeden dat nieuwkomer Ton langzaam maar zeker 100% fit aan het worden is en dus een welkome vaste waarde gaat zijn.

Hij toonde in de 57e minuut met een machtig onhoudbaar schot aan dat hij nadrukkelijk tegen een basisplek aan schurkt en legde met deze pegel de 1-5 eindstand vast.

Eindconclusie

Na het zien en analyseren van deze wedstrijd moet je concluderen dat het er van tevoren allemaal heel normaal uitziet, echter kun je niet ontkennen dat er tijdens de wedstrijd voldoende ruimte is voor verbetering, omwille van het zelfvertrouwen van de atleten van de A ploeg heb ik dit voorzichtig uitgedrukt.

Pluspunt wat zeker benoemd moet worden is het feit dat wat er ook gebeurd in de wedstrijd de atleten van de A ploeg maar moeilijk van hun stuk zijn te brengen, dat ze ondanks het feit dat weinigen oefenmeester Theo serieus nemen toch links en rechts wat oppikken getuige de perfecte uitvoering van de zogenaamde 3 seconden regel (nooit langer de bal hebben dan 3 seconden)

Dat er echter ook atleten rond lopen die af en toe de realiteitszin compleet uit het oog verliezen en met gevaar voor hun lichamelijke fitheid hun toevlucht nemen tot bepaalde frivoliteiten zijnde een hakje met het verkeerde been of een balletje achter het standbeen spelen.

Ook zijn de atleten van de lelijke A ploeg in staat een dimensie toe te voegen aan het tactische strijdplan van oefenmeester Theo, gisteren was daar in de tweede helft plotseling de zogenaamde no look pass.

Veel atleten van de A ploeg toonden aan deze no look pass tot in de perfectie te beheersen, hadden echter niet in de gaten dat het wel de bedoeling is dat deze no look pass bij een ploeggenoot terecht komt.

Rest mij af te sluiten met:

Ton weer terug das mooi, poepfitte Frankie en sterkhouder Edwin geblesseerd das minder mooi, kortom volgende week een weekje rust en dus vol goede moed uitkijken naar de volgende sportieve uitspatting van de lelijke A ploeg.

U bent van harte welkom

Gr Ed Pielage