Hoopgevende nederlaag voor het roodzwarte keurkorps van Braakhuizen.

We schrijven zaterdagmiddag 18 februari als de veteranen A ploeg thuis aan moet treden tegen de A ploeg van Nuenen.

Zoals te doen gebruikelijk verloopt de voorbereiding enigszins chaotisch en staat hoofdcoach Theo er vandaag alleen voor.

Zijn steun en toeverlaat Gerrit is door ziekte geveld en moet verstek laten gaan, daarnaast hebben tobscoorder Justin en Ronnie Brunswijk andere verplichtingen en zijn tobkok Jos, scherpschutter Jos en sterkhouder Edwin niet fit en kan hoofd coach en meester tacticus Theo maar een helft beschikken over hobby scheids Pierre die eerst nog ff een wedstrijdje moet fluiten.

Was het dan alleen maar kommer en kwel, nee hoor er was ook goed nieuws te melden vanuit de ziekenboeg.

Na maanden blessureleed was hij er weer in vol ornaat en tot de tanden toe gewapend, vastbesloten om een gedenkwaardige rentree te maken, onze enige echte man van glas en sliding koning (geen al te beste combinatie) Ferdy van Rooij.

Een gedenkwaardige rentree werd het daar kom ik later nog op terug.

Opstelling:

Hoofd coach Theo had zijn hersenen in de voorbereiding weer behoorlijk gepijnigd om tot een acceptabele opstelling te komen en met een voor hem kenmerkend thema voor de dag te komen.

Dat Theo zijn taak serieus neemt bleek toen hij zich zaterdagmiddag op sportpark de Kiviet meldde met een behoorlijke hoofdwond, hij had zijn hersenen inderdaad gepijnigd en had hiervoor een op zijn zachts gezegd ietwat koddige verklaring voor ; iets met een schup.

Toch was hij in staat geweest een alleszins logische opstelling in elkaar te sleutelen alleen het thema gewaagd raakte kant nog wal.

Dat ook spelers van de lelijke A ploeg thuis al bezig zijn met de voorbereiding en de onweerstaanbare drang hebben om tot goede prestaties komen moge blijken uit het feit dat dreh und angelpunkt Kees maar liefst drie paar voetbalschoenen, unne plekzak en het ontbrekende puzzelstukje bij zich had.

Tijdens de omkleedsessie was ik wederom getuige van een hoop slap geouwehoer, her en der wat overtollige dikke lucht, de moeite die sommige van de atleten moeten doen om zich binnen het halfuur om te kleden en de totale desinteresse als hoofd coach en meester tacticus Theo zijn plannen ontvouwt.

Hij stuurde de volgende elf atleten de wei in: Gerard, jawel Ferdy v Rooij, Kees, Patje,Ton(die eigenlijk spits is),Paul,Floor,poepfitte Frankie,Jos,Wim en Twan.

Big John en Peerke moesten genoegen nemen met een plekkie op de reservebank.

Ferdy van Rooij

Deze kneiter van de A ploeg verdiend een aparte eervolle vermelding, als gezegd hij maakte na lang blessureleed zijn rentree, had dit groots aangekondigd, zijn vrouw en zoon waren speciaal afgereisd naar sportpark de Kiviet, diverse supporters hadden de moeite genomen om te komen kijken, daarnaast waren zijn lotgenoten van de A ploeg benieuwd naar zijn fitheid.

Helaas voor iedereen die onze man van glas en sliding koning een warm hart toedraagt, e de langverwachte rentree duurde slechts 8 minuten, vooral sneu voor Ferdy zelf.

Mijn advies voor Ferdy: Je bent zo flexibel als een overjarige postelastiek, maar toch maar ff geen slidings meer, gaat gegarandeerd goed komen.

De wedstrijd

Net als in de voorgaande wedstrijd thuis tegen Wilhelmina boys stond de lelijke A ploeg al in 2^e minuut op achterstand, een machtig maat houdbaar schot was doelwachter Gerard te machtig.

Toch was de lelijke ploeg geen moment in paniek, met frivool en gewaagd combinatiespel deden zij niet onder voor tegenstander Nuenen en het was dan ook niet verwonderlijk dat de manschappen van Theo binnen het kwartier de zaak recht trokken.

Uit een messcherpe counter wist bierkenner en voormalig tobscoorder Twan collega en voormalig alleskunner Jos te bereiken die met een bekeken schuiver de doelman van Nuenen kansloos liet.

De wedstrijd kabbelde voort en zo af en toe was het tijd om het aanwezige publiek wat extra’s te bieden in de vorm van een aantal no look passes, wat gewaagde aan arrogantie grenzende acties, echter was daar ook ineens het blessurespook.

Allereerst moest Ferdy afhaken, daarna raakte Big John  licht geblesseerd en kort hierna moest doelpuntenmaker Jos verstek laten gaan.

Dat de roodzwarten met een kleine overbrugbare 1-2 achterstand de rust wisten te halen was gezien de gebeurtenissen in de eerste helft verrassend en bood perspectief voor de tweede helft.

met big John komt het goed

Wissels

Hoofd coach en meester tacticus Theo paste in de rust een aantal gewaagde wissels toe, hij bracht hobby scheids en laatbloeier Pierre in de ploeg en daarnaast wist hij Roel van de B ploeg, die nadrukkelijk naar een plekkie in de A ploeg solliciteerde, te strikken.

Zoals wel vaker gebeurt hadden deze omzettingen niet direct het gewenste resultaat gezien het feit dat Nuenen in de 51^e minuut op een 1-3 voorsprong kwam middels een machtig maar houdbaar schot.

Kort voor het einde van de wedstrijd kwamen de roodzwarten terug tot 2-3 via een perfect uitgevoerde counter, via poepfitte Frankie wist voormalig tobscoorder en bierkenner Twan op het randje van buitenspel de eindstand vast te leggen.

Conclusie/analyse

De hoofdwond van hoofd coach Theo heeft zeker impact gehad op zijn anders zo logische benadering.

Het thema gewaagd dekte vanmiddag de lading.

Ferdy komt er weer aan!!

Als je Jos heet ben je nog al eens geblesseerd: Jos v Santvoort, Jos Smeulders en Jos Jonkers.

Het ontbrekende puzzelstukje bleek niet passen.

Het eetgedrag van de diverse atleten moet worden aangepakt, geen vette hap meer in de derde helft, maar gezonde dingen, die overigens geen aftrek vonden.

De lelijke ploeg van hoofd coach Theo kan zich met een gerust hart opmaken voor het komende carnaval en zal na dit grootse feest sterker terugkomen dan ooit.

Ik besef dat dit een gewaagde uitspraak is en dat hierdoor de druk op de lelijke A ploeg zal toenemen en wordt het tijd om af te sluiten.

Gr Ed Pielage