FLITSENDE SEIZOENSOPENING VAN DE VETERANEN A PLOEG.

Vanmiddag stond na een lang zomerreces de eerste competitiewedstrijd voor de nog steeds lelijke en voetbaldomme A ploeg op de rol.

Er werd door vele voetballiefhebbers reikhalzend uitgekeken naar de competitiestart, eindelijk op zaterdagmiddag weer ongecompliceerd genieten van de sportieve uitspattingen van Braakhuizen’s meest in het oog springende en tot de verbeelding sprekende ploeg.

In voorbereiding op de competitie werd er op 28 augustus een heus trainingskamp belegd.

Rasregelaars poepfitte Frankie en Big John hadden een parcours uitgestippeld welke een serieuze graadmeter zou zijn voor de fitheid van de atleten en aanhang, daarin een aantal opdrachten verwerkt welke een serieuze graadmeter zou zijn voor de geestelijke fitheid van de atleten en hun aanhang.

Om niemand in verlegenheid te brengen blijven de resultaten binnenskamers, maar neem van mij aan dat gezien deze resultaten de lat hoog ligt, of zoals hoofdcoach Theo het gisteren middag verwoordde;

We gaan voor de titel, hetgeen bij de meesten een minzame glimlach teweegbracht, hij is niet goed bij zijn hoofd.

Maar zoals hoofdcoach Theo wel vaker niet voor vol wordt aangezien, beetje vreemd want hij tikt met gemak de 90 kilo aan, steeds komt hij qua tactiek en zinvolle volzinnen weer bovendrijven, best knap want hij tikt met gemak de 90 kilo aan.

Zo ook vanmiddag weer, hij stuurde een elftal atleten het veld in met een paar opvallende spelers, zo was daar good old Peerke van Kemenade, inmiddels al 3 keer gestopt evenzo vele keren weer aan de aftrap,  zo was daar snotneus en lange afstandsloper Richard die ondanks zijn afscheid vorig seizoen gewoon aan de aftrap stond, zo was daar gifkikker Patrick die eindelijk na vele teleurstellingen weer eens in de basis mocht beginnen en zomaar uitgroeide tot een in deze wedstrijd tobverdediger die de verdediging met verve leidde zowel verbaal als fysiek.

Kers op de taart was uiteraard ook het feit dat de tegenstander van vandaag niet zomaar een tegenstander was, buurman vv Geldrop was bereid gevonden om sparringpartner te zijn van de roodzwarte tobploeg, niet wetende wat hen boven het hoofd zou hangen.

Immers hadden zij niets meegekregen van de gedegen voorbereiding van de A ploeg welke zich op een of andere manier zeker zou uitbetalen, hetzij in de 1^e of 2^e helft, maar zeker in de niet onbelangrijke 3^e helft, zelden een ploeg gezien die fors gesteund door de aanhang zoveel jupiler en andere alcoholische versnaperingen soldaat maakte, aangevuld met een uit de kluiten gewassen barbecue.

Het duurde dan ook slechts een klein kwartiertje voordat de A ploeg buurman Geldrop bij de keel greep en via snotneus Richard de meer dan verdiende voorsprong op het scorebord zette, de 2-0 liet niet lang op zich wachten, nieuwkomer Justin zorgde met een prima actie voor een niet te missen kans voor voormalig tobscoorder Twan die zijn faam waarmaakte en de doelman van Geldrop verschalkte.

In de 30^e minuut mocht Geldrop tegen scoren en een beetje hoop houden op een goed resultaat, kort hierna floot stand in scheidsrechter en scherpschutter Jos voor de rust en leek de A ploeg de hooggespannen verwachtingen volledig waar te maken.

De eerste helft gezien hebbende realiseerde ik mij hoeveel rek er nog in deze ploeg zit, immers waren lang niet alle atleten van de A ploeg aanwezig geweest bij het trainingskamp en waren ze nu al in staat Geldrop, toch geen misselijke ploeg hun wil op te leggen.

Daarnaast leefden sommige atleten van de A ploeg op die vorig seizoen stil stonden in hun ontwikkeling, die in een aantal gevallen uitzichtloos leek en alleen qua lichaamsgewicht vooruitgang leek te boeken.

Wat zo’n tot in de puntjes geregeld trainingskamp al niet teweeg kan brengen, dat bleek ook gelijk in de 2^e helft.

Wie gedacht had dat Geldrop, dat in sommige delen van de wedstrijd de controle leek te hebben in die 2^e helft de wedstrijd naar zich toe zou trekken, die had buiten de fysieke en mentale weerbaarheid van de roodzwarten gerekend.

In de 44^e minuut tekende snotneus Richard voor de 3-1 voorsprong met een machtig afstandsschot, dat Geldrop kort voor het einde nog de 3-2 mocht scoren was slechts belangrijk voor de statistieken en deed niets af aan de formidabele prestatie van de ploeg van Theo en Gerard, Gerrit voor intimi.

Dat de spelers van Geldrop wel in de gaten hadden dat er dit seizoen met de ploeg van Theo en Gerrit serieus rekening moet worden gehouden, bleek uit het feit dat een van hun sympathieke tobspelers Patrick Methorst er werkelijk alles aan deed om misschien ooit eens deel uit te mogen maken van de roodzwarte tobploeg, hij omhelsde rasregelaar inmiddels iets minder poepfitte Frankie minutenlang.

Toen scheidsrechter en scherpschutter Jos voor het einde van de wedstrijd floot was de ontlading groot bij de roodzwarten en hun aanhang.

Deze gedenkwaardige overwinning tot stand gekomen zonder een aantal geblesseerde kneiters bied hoop voor de toekomst, echter schept ook verwachtingen, we gaan het zien.

Rest mij af te sluiten met als u binnenkort naar het veteranen A model een trainingskamp wilt beleggen, of een barbecue wilt plannen, ff contact zoeken met rasregelaars poepfitte Frankie en big John en die van hun,  succes gegarandeerd en ja hoor volgende week wederom te zien, de veteranen A ploeg.(geen idee tegen wie, waar en wanneer)

U bent gewaarschuwd!!

Gr Ed